ပုထုဇဥ္ဟူသည္
တို႔လူေတြက တယ္ခက္တယ္။
တစ္ခါတစ္ရံ အဆင္မေျပတာ ႀကံဳရတဲ့အခါ ေဒါသျဖစ္ခ်င္ၾကတယ္။
အခ်ိဳ႕မ်ားမွာ ပုထုဇဥ္ပဲ ျဖစ္မိတာေပါ့ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခေလးနဲ႔ ေျဖတက္ၾကတယ္။
ပုထုဇဥ္မို႔ ဆုိတာေလးေျပာရတာ သိပ္ေက်နပ္ေနပံုပဲ။
ဘာျဖစ္လုိ႔ ပုထုဇဥ္လို႔ ေခၚတာလဲဆိုတာေတာ့ ထည့္မစဥ္းစားဘူး။
'ပုထု - ကိေလသာ ဇာေနတီဟိ ပုထုဇၨေနဝ' တဲ့။
ပုထု - ကိေလသာ၊ မ်ားျပားလွစြာေသာ ကိေလသာဆိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို။
ဇာေနတိ၊ ျဖစ္ေစတက္၏။
ဣတိတသၼာ၊ ထို႔ေၾကာင့္။
ပုထုဇၨေနဝ၊ ပုထုဇဥ္မည္၏ တဲ့။
ပုထုဇဥ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ဟာ ေလာဘကိေလသာအားႀကီးသူ၊
ေဒါသကိေလသာအားႀကီးသူ၊
ေမာဟကိေလသာအားႀကီးသူလို႔ ဆုိလိုတယ္။
ဒီလူ ကိေလသာအေတာ္အားႀကီးတယ္ လို႔ ဆိုရင္ ရွက္စရာႀကီးမဟုတ္လား။
ဒါေပမဲ့ ဒီအဓိပၸါယ္ကို မေတြးမိဘဲ
ဒါကေတာ့ ပုထုဇဥ္ကိုးလို႔ ေျပာရတာေတာ့ ဟန္က်တယ္ ထင္ေနၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမႀကီးေတြက တရားစကားေလး ဘာေလးေျပာရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ပုထုဇဥ္ကိုးဘုရား၊
ဘာညာနဲ႔ သူတို႔က ဒီအေခၚေလးနဲ႔ ေက်နပ္ေနလိုက္ၾကတာ။
(ပ႒ာန္းသိပၸံဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱဣႏၵာ)
No comments:
Post a Comment