နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းတုိက္ေဟာင္းေနရာ
ကပိလ၀တ္နန္းတြင္းရွိ နန္းေတာ္ေဟာင္းေနရာ
ကပိလ၀တ္နန္းေတာ္တြင္းရွိ သိဒၶတၳေတာထြက္ေတာ္မူခ႔ဲေသာ အေရွ႕ဘက္မုတ္ေနရာ
ကပိလ၀တ္နန္းေတာ္ေဟာင္းသို႔ သြားရာလမ္းတြင္ ေတြ႕ရွိခဲ႔ရေသာ ဘုရားေလာင္းေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္ အိမ္ေဂဟာေရွ႕အမွတ္တရ
မယ္ေတာ္မာယာသည္ လုမၺိနီသာေမာ အင္ၾကင္းေတာမွာ သိဒၶတၳဘုရားေလာင္းကို ဖြာင္းျမင္ျပီးေနာက္ ေဒ၀ဒဟသို႔ ဆက္မသြားေတာ့ပဲ ကပိလ၀တၳဳေရႊျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးသို႔ ျပန္လာခဲ႔သည္။
ဤဘဒၵကမၻာမွ ေရွးဦးစြာေသာ အႏၱရကပ္တြင္ ျဖစ္ၾကေသာ ကမၻာဦးသူလူအေပါင္းတုိ႔၏ ဦးစြာမင္းသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဖစ္ေလ၏။ အေလာင္းေတာ္သူျမတ္သည္ လူအေပါင္းတုိ႔က အုပ္ခ်ဳပ္သူအျဖစ္ သေဘာတူဆံုးျဖတ္ တင္ေျမွာက္ထားေသာေၾကာင့္ မဟာသမၼတဟူေသာအမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ လယ္ယာေျမတုိ႔ႏွင့္ပက္သက္၍ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိေသာေၾကာင့္ ခတၱိယဟူေသာ အမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ လူအေပါင္းတုိ႔အား ေကာင္းမြန္ေျဖာင့္မွန္ေသာ မင္းက်င္းတရားျဖင့္ စီရင္အုပ္ခ်ဳပ္ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးခ်စ္ၾကည္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ ရာဇဟူေသာအမည္ကိုလည္းေကာင္း ရရွိေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
ဤဘဒၵကမၻာ-လူမင္းတကာတုိ႔တြင္ ဤအမည္နာမသံုးမ်ိဳးကို ဘရားေလာင္း ျမတ္သာလွ်င္ ေရွးဦးစြာရရွိခဲ႔ေလသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ မဟာသမၼတမင္းမွစ၍ ၾသကၠာကမင္းတုိင္ေအာင္ မင္းဆက္ေပါင္း (၂၅၂၅၅၆) ႏွစ္သိန္း ငါးေသာင္း ႏွစ္ေထာင္ ငါးရာ ငါးဆယ့္ ေျခာက္ဦးရွိခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုးမင္းမွာ ၾသကၠာကမင္းျဖစ္ေလသည္။ စကားေျပာေသာအခါ အာခံတြင္းမွ ၀င္း၀င္းလတ္လတ္ ဥကၠာေရာင္-မီးရွဴးေရာင္ ထြက္ေသာေၾကာင့္ ၾသကၠာကမင္းဟု ေခၚခဲ႔ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ၾသကၠာကမင္းၾကီးမွာ ဟတၳာ၊ စိတၱာ၊ ဇႏၱဳ၊ ဇာလိနီ၊ ၀ိသာခါဟူေသာ မိဖုရားငါးဦးရွိခဲ႔ေလသည္။
အၾကီးဆံုးျဖစ္ေသာ ဟတၳာမိဖုရားၾကီးမွ သားေတာ္ေလးပါး၊ သမီးေတာ္ငါးပါး ဖြားခဲ႔သည္။ ဟတၳာမိဖုရားၾကီး နတ္ရြာစံေသာအခါ မင္းၾကီးသည္ အျခားမင္းသမီးငယ္ တစ္ေယာက္ကို မိဖုရားၾကီးအျဖစ္တင္ေကာက္ေလသည္။ ထုိမိဖုရား ဇႏၱဳမည္ေသာ သားေတာ္တစ္ပါးဖြားျမင္ခဲ႔သည္။ မင္းၾကီးသည္ သားေတာ္ကို ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ လိုရာဆုတစ္ခုကို ေတာင္းယူပါဟု မိဖုရားၾကီးအား ေျပာေလသည္။ ထုိအခါ မိဖုရားသည္ သားေတာ္အား မင္းအျဖစ္ေပးပါဟု ေတာင္းေလသည္။ မင္းၾကီးသည္ အျပစ္ေျပာကာ ျငင္းဆန္ခဲ႔သည္။ မိဖုရားကထုိဆုကို အၾကိမ္ၾကိ္မ္အခါအခါ ေတာင္းေနေသာေၾကာင့္ မင္းၾကီးသည္ သားေတာ္ၾကီးေလးပါးတုိ႔အား ေခၚ၍အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပကာ တုိင္းျပည္မွ ထြက္သြားျပီးေတၱေရွာင္ေနကာ သူ႔နတ္ရြာစံမွ တုိင္းျပည္ကို ျပန္လည္သိ္မ္းပုိက္ပါဟု မိန္႕ေတာ္မူကာ အမတ္ၾကီးရွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ေစလြတ္သည္။ မင္းသားမ်ားသည္ မင္းသမီးမ်ားနဲ႔အတူ စစ္အဂၤ ါေလးပါးျခံရံလ်က္ ဟိမ၀ႏၱာေတာအုပ္သို႔ ထြက္ခြါခဲ႔ၾကသည္။
ထုိအခ်ိန္က ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဥစၥာၾကြယ္၀ေသာ ျဗဟၼဏမဟာသာလအမ်ိဳး၀င္ ကပိလအမည္ရွိေသာ ပုဏၰားျဖစ္ေလသည္။ သူေဌးအျဖစ္ကိုစြန္႔လြတ္ျပီး ေတာထြက္ရေသ့ရဟန္းျပဳလ်က္ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္နံပါးတြင္ သစ္ရြက္မုိးေက်ာင္းေဆာက္လုပ္၍ ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ကပိလရေသ့သည္ ဘူမိဇာလေခၚ ေျမၾကန္အဂၤ ါကို သိေသာအတတ္ကို ကၽြမ္းက်င္သူျဖစ္သည္။
ဥကၠာမုခ စေသာမင္းသားတုိ႔သည္ ကပိလရေသ့၏ ညြန္ၾကားခ်က္အတုိင္း ဤဟိမ၀ႏၱာအရပ္တြင္ ျမိဳ႕နန္းတည္ေဆာက္ကာ ကပိလ၀တၳဳဟု အမည္ေပးခဲ႔သည္။ မင္းသားတုိ႔သည္ အသက္ရြယ္ရလာေသာအခါ အမ်ိဳးကိုထိန္းသိမ္းေသာအားျဖင့္ အၾကီးဆံုးျဖစ္ေသာ ပိယာမင္းသမီးကို အမိအရာမွာထား၍ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳလ်က္ ေနထုိ္င္ခဲ႔ၾကသည္။ ထုိအေၾကာင္းကို ခမည္းေတာ္မင္းၾကီး
ၾကားသိေသာအခါ အလြန္၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ျပီး မွဴးမတ္ေဆြမ်ိဳး ပရိသတ္အလည္မွာ “သက်ာ ၀တ ေဘာ ကုမာရာ- အို အခ်င္းတုိ႔ ငါ၏ သားေတာ္, သမီးေတာ္တုိ႔သည္ စြမ္းႏုိင္ၾကေပတကား။ ပရမာ သက်ာ ၀တ ေဘာ ကုမာရာ- အုိ အခ်င္းတုိ႔ ငါး၏ သားေတာ္သမီးေတာ္တုိ႔သည္ လြန္ကဲျမင့္ျမတ္သည္ျဖစ္၍ စြမ္းႏုိင္ၾကေပစြတကား” ဟူ၍ခ်ီးက်ဴးစကားက်ဴးရင့္ေတာ္မူေလသည္။
ထို သက်ာ ၀တ= စြမး္ႏုိင္ၾကပါေပစြတကား ဟူေသာ ၾသကၠာကမင္းၾကီး၏ ခ်ီးက်ဴးစကားကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ဥကၠာမုခစေသာ မင္းသားမင္းသမီးတို႔မွ ဖြားျမင္ဆင္းသက္လာေသာ မင္းမ်ိဳးအဆက္ဆက္တုိ႔ကို သက်-သာကိယ-သာကီ၀င္-သာကီမ်ိဳး+သာကီႏြယ္ဟု ေခၚေ၀ၚထင္းရွားခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္.. မင္းသားတုိ႔သည္ အေလာင္းေတာ္ကပိလအရွင္ရေသ့၏ ေနရာကၽြန္းေတာၾကီးအတြင္းမွာ ျမိဳ႕နန္းသစ္တည္ေထာင္ျပီး ၾကီးပြားခ်မ္းသာျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေအာင္ ေနထုိင္ၾကသူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ သာက-ကၽြန္းပင္ဟူေသာအနက္မွ သာကိယ-ကၽြန္းေတာ္၌ ေနထုိင္သူ” ဟူေသာအဓိပၸါယ္ျဖင့္ သာကီ၀င္+သာကီမ်ိဳးဟု အမည္ရရွိခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။
ကပိလ၀တၳဳနန္းေတာ္ၾကီးတြင္ ေနထုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔ေသာ မင္းဆက္အေပါင္းကား ဥကၠာမုခမင္းမွစ၍ သားစဥ္ေျမးဆက္ မင္းအဆက္ဆက္-ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးတုိင္ေအာင္ မင္းဆက္အေပါင္း ရွစ္ေသာင္း ႏွစ္ေထာင္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး-၈၂၀၁၂ ရွိခဲ႔သည္။
ယခုအခါ ကပိလ၀တ္နန္းေတာ္ေနရာသည္ လုမၺိနီဥယာဥ္၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ၁၇ မုိင္ခန္႔အကြာ ေတာလိဟ၀ါ- Tauli-hawa ျမိဳ႕၏ ေျမာက္ဘက္ တိေလာရကုတ္- Tilaurakot အရပ္တြင္ တည္ရွိသည္။ နန္းျမိဳ႕ရိုးတံတုိင္းႏွင့္ အေနာက္ဘက္၀င္ဂိတ္ေနရာ၊ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ႔ရာ အေရွ႕ဘက္ဂိတ္တံခါးေနရာ၊ အလည္တြင္ နန္းေဆာင္တစ္ခု အုတ္ျမစ္ရုိးေနရာမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ႔ပါသည္။
ေနာက္.. နန္းျမိဳ႔ရုိး၏ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ တစ္မုိင္ခန္႔တြင္ မယ္ေတာ္မာယာ၏ အရုိးအုိးဂူႏွင့္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး၏ ဓာတ္ေတာ္ေစတီတုိ႔ကိုလည္း ေတြ႕ရွိခဲ႔ပါသည္။ နန္းေတာ္၏ အေရွ႕ဘက္ဂိတ္တံခါးအနီးတြင္ အေလာင္းေတာ္ေတာထြက္စဥ္က နန္းေတာ္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ က႑ကျမင္းကို ရပ္တန္႔ရာအရပ္တြင္ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ႔သည္ဟ အဆုိရွိေသာ ေစတီကုန္း ကမုတစ္ခုကိုလည္း ေတြ႕ရွိခဲ႔ပါသည္။
ေနာက္.. ေတာလိဟ၀ါျမိဳ႕၏ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္သံုးမုိင္ခန္႔အကြာတြင္ လဲက်ေနေသာ ေက်ာက္တုိင္တစ္ခုရွိျပီး ယင္းေနရာကို ေကာဏာဂမနဘုရားရွင္ ဖြားေတာ္မူရာဌာနဟု ေခၚတြင္ပါသည္။ ေတာလိဟ၀ါျမိဳ႕၏ အေနာက္ဘက္ ႏွစ္မုိင္ခြဲခန္႔အရပ္တြင္ ထိပ္ပိုင္းျပတ္ေနေသာ ေက်ာက္တုိင္းအက်ိဳးတစ္ခုတည္ရွိျပီး ယင္းေနရာကို ကကုသႏၶဘုရားရွင္ ဖြားေတာ္မူရာဌာနဟု အဆုိရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထုိဘုရားရွင္တုိ႔သည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ႔ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အတိက်ေျပာဆုိႏိုင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းေနသည္သာ။
(အေမ့ေမတၱာအရွင္-ေခတၱ-နီေပါ)
No comments:
Post a Comment